Plaatsing 'eerste steen'
Vandaag was er een officieel moment in de bouw van de nieuwe schaapskooi. Er werd namelijk de eerste steen geplaatst.
Steen is eigenlijk niet helelmaal juist in dit geval want, dit gaat niet goed samen met een kooi die voornamelijk wordt opgetrokken in hout. Daarom is voor de eerste 'steen' gekozen voor acryl (plexiglas) als materiaal. Dit kan door middel van afstandshouders mooi tegen het hout worden geschroefd.
Steen is eigenlijk niet helelmaal juist in dit geval want, dit gaat niet goed samen met een kooi die voornamelijk wordt opgetrokken in hout. Daarom is voor de eerste 'steen' gekozen voor acryl (plexiglas) als materiaal. Dit kan door middel van afstandshouders mooi tegen het hout worden geschroefd.
Voorafgaand aan de plaatsing was er eerst een moment waarin de genodigden werden toegesproken door vice-voorzitter van de Stichting Schaapskudde Haaksbergen, Wim ten Voorde, Annette Nijhuis van de gemeente Haaksbergen, mevrouw Elise Lauwaars namens de Stichting Han Bevan en Ans Klomberg, voormalig herder bij de schaapskudde Haaksbergen.
Wim ten Voorde gaf in zijn toespraak een terugblik over het ontstaan van de kudde en de lange weg die de stichting heeft moeten afleggen om tot uiteindelijke realisatie van de schaapskooi te komen. Vervolgens nam Annette Nijhuis het woord over en legde uit hoe de contacten met gemeente Haaksbergen zijn verlopen tijdens dit lange traject en wat zij hierin heeft kunnen betekenen voor de stichting.
Daarna was het de beurt aan mevr. Elise Lauwaars. Zij vertelde iets over wijlen Han Bevan, naar wie de stichting is vernoemd. Wie hij was als mens en wat flora en fauna voor hem betekende. Zijn uiteindelijke nalatenschap is geheel in de stichting belegd en moest ten goede komen aan projecten die waren gericht op (het behoud van) flora en fauna. De stichting Han Bevan, waar onder andere Elise deel van uitmaakt, heeft het beheer over deze nalatenschap.
Vervolgens vertelde zij hoe de stichting Han Bevan in aanraking is gekomen met de stichting Schaapskudde Haaksbergen namelijk...;
Elise en haar man hadden een border collie 'Snow' en na deze een tijdje in huis te hebben gehad, kwamen ze tot de conclusie dat Snow niet de hond was voor hun. Snow had namelijk een heel andere drive en dat konden zij hem niet bieden. Door bemiddeling via een tussenpersoon kwamen zij uiteindelijk terecht bij Ans Klomberg die in haar werk als schaapsherder nog wel een hond kon gebruiken. Zo geschiede en Snow kwam bij Ans waarmee hij nog steeds naar de schapen mag en daar volledig tot bloei komt. Nadat Snow bij Ans terecht was gekomen werd nog steeds contact gehouden en tijdens een van deze contactmomenten vroeg Elise aan Ans of zij misschien nog een project wist die binnen de doelstellingen van de stichting Han Bevan vielen. Zij zochten namelijk nog een project. Ans zei niet direct iets te weten, maar zou er over nadenken. Echter, na 10 minuten belde zij naar Elise terug en zei: "Ik weet iets! De stichting Schaapskudde Haaksbergen, waarvoor ik werk, is al jaren bezig om te proberen een nieuwe schaapskooi te realiseren voor de schapen waarmee het natuurgebied Haaksbergerveen wordt beheerd of onderhouden."
En zo gebeurde het, dat op een avond de secretaris van de stichting Schaapskudde Haaksbergen, Roelien Mulders werd gebeld door Elise Lauwaars om vervolgens bijna letterlijk van de stoel te vallen van verbazing toen zij hoorde wat Han Bevan voor de stichting zou gaan betekenen.
Vervolgens vertelde zij hoe de stichting Han Bevan in aanraking is gekomen met de stichting Schaapskudde Haaksbergen namelijk...;
Elise en haar man hadden een border collie 'Snow' en na deze een tijdje in huis te hebben gehad, kwamen ze tot de conclusie dat Snow niet de hond was voor hun. Snow had namelijk een heel andere drive en dat konden zij hem niet bieden. Door bemiddeling via een tussenpersoon kwamen zij uiteindelijk terecht bij Ans Klomberg die in haar werk als schaapsherder nog wel een hond kon gebruiken. Zo geschiede en Snow kwam bij Ans waarmee hij nog steeds naar de schapen mag en daar volledig tot bloei komt. Nadat Snow bij Ans terecht was gekomen werd nog steeds contact gehouden en tijdens een van deze contactmomenten vroeg Elise aan Ans of zij misschien nog een project wist die binnen de doelstellingen van de stichting Han Bevan vielen. Zij zochten namelijk nog een project. Ans zei niet direct iets te weten, maar zou er over nadenken. Echter, na 10 minuten belde zij naar Elise terug en zei: "Ik weet iets! De stichting Schaapskudde Haaksbergen, waarvoor ik werk, is al jaren bezig om te proberen een nieuwe schaapskooi te realiseren voor de schapen waarmee het natuurgebied Haaksbergerveen wordt beheerd of onderhouden."
En zo gebeurde het, dat op een avond de secretaris van de stichting Schaapskudde Haaksbergen, Roelien Mulders werd gebeld door Elise Lauwaars om vervolgens bijna letterlijk van de stoel te vallen van verbazing toen zij hoorde wat Han Bevan voor de stichting zou gaan betekenen.
Omdat de uiteindelijke realisatie van de nieuwe schaapskooi door Ans Klomberg met 'haar' Snow is geïnitieerd mocht zij als laatste aan het woord. Daarin vertelde zij een leuke en tegelijk ontroerende anekdote over een avontuur die zij had beleefd met Snow.
Vervolgens was er na de toespraken het moment om de eerste steen te plaatsen. Terecht kwam deze eer Ans Klomberg toe en haar naam is dan ook vermeld op de eerste steen waarop tevens een plekje was gereserveerd voor een afbeelding van Snow. Daarmee is de cirkel rond.
Na de plechtigheden was er de gelegenheid voor alle genodigden om een hapje en drankje te nuttigen en even na te praten.